الگوی ایمونوفنوتایپینگ لوسمی لنفوسیتی حاد بزرگسالان و ارتباط آن با پاسخ اولیه یا القایی

  چکید ه   سابقه و هدف   لوسمی لنفوبلاستی حاد( ALL )، با میزان بالای مرگ و میر در بزرگسالان همراه است در حالی که میزان درمان این بیماران تقریباً 40%-25% است. به منظور دستیابی به درمان‌های مناسب، تشخیص و افتراق آن‌ها از سایر زیرگروه‌های لوسمی مورد نیاز است. هدف اصلی از انجام این مطالعه، طبقه‌بندی زیرگروه‌های لوسمی لنفوبلاستی حاد با استفاده از روش فلوسیتومتری بود.   مواد و روش‌ها   در یک مطالعه توصیفی، 134 نفر با تشخیص ALL از بیماران بستری در بخش هماتولوژی شهید قاضی طباطبایی از سال 1377 تا 1385 مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه، 86 نفر از 134 بیمار، توسط فلوسیتومتری ارزیابی شدند. یافته‌ها توسط آزمون‌های کای‌دو و دقیق فیشر و نرم‌افزار 5/11 SPSS تجزیه و تحلیل شدند.   یافته‌ها   5/15٪ از بیماران در زیر گروه Pro-B cell ALL ، 52٪ در Pre-B cell و سلول بالغ B-cell ALL و 32٪ در گروه سلول بالغ T-cell ALL قرار داشتند. 64٪ از بیماران مبتلا به B-cell پس از درمان القایی، بهبودی کامل به دست آوردند، در حالی که این درصد برای T-cell ALL 44% بود. بر اساس شاخص‌های مورد مطالعه، تشخیص افتراقـی Pre-T cell ALL از سلـول بالغ T-cell ALL امکان‌‍‌‌پذیر نبـود و پاسخ به درمان، در گروه T-cell ALL نسبت به B-cell کمتر بود.   نتیجه گیری   در این مطالعه فراوانی T-cell ALL بیشتر از آمار منظور شده در مراجع بود، با این حال لازم به ذکر است که T-cell Lymphoma با درجه بالا، از ALL متفاوت بود. هم چنین مدت زمان بهبودی و زنده ماندن در سلول B-cell ALL طولانی‌تر از T-cell ALL بود.